Het is niet alleen de verzameling zelf die bewondering oogst, of lichte naijver. Ook de manier waarop de verzamelaar zijn verzameling opbergt kan aanleiding zijn tot jaloezie of kinnesinne. Of is het pure collegialiteit waarmee die grote jongens – en enkel meisje – bij elkaar kijken?
Dit maal ging het om hoe je het beste je dubbele doppen mee kunt nemen naar een beurs. Gewoon in een doos storten waarna iedereen maar een beetje moet gaan zitten graaien, is eigenlijk beneden je stand, niet efficiënt en dus gewoon niet handig. Vriend van Lief kwam met een lumineus plan. Vond hij zelf natuurlijk. Bij Albert Heijn verzamelde hij de oude reclameborden die boven de gangpaden hangen en die anders weggegooid worden, sneed ze in hanteerbare stukken en beplakte ze met dubbelzijdig tape. Hierop kunnen de doppen overzichtelijk gerangschikt worden. Hij glom van pret. Het was wel wat veel werk geweest, maar dat gaf niet. Dit was ideaal voor een verzamelaarsbeurs. Hoefde hij alleen die platen naast elkaar neer te leggen en iedereen kon in een oogopslag zien wat voor mooie doppen hij had om mee te ruilen. En het werkte ook nog, vertelde hij na afloop.
Lief kon dat toch niet helemaal hebben. Hij heeft nog steeds dozen vol doppen, waar mensen in moeten graaien. Dus hij zegt, als de vriend weer weg is: “Ja, het is wel mooi, maar het neemt wel heel veel plaats in. Dat zou ik niet redden met mijn dubbele. En het wordt ook wel heel duur met al dat dubbelzijdig tape.” Dat geeft hem weer de gelegenheid om na te denken over een nog betere oplossing.
